ایمپلنت نگهدارنده دست دندان مصنوعی نوعی از اوردنچر (over denture) است که عامل ثابت و گیر دست دندان به فک بیمار، ایمپلنت های کاشته شده در فک می‌باشند.این ایمپلنت ها موقعی بکار می‌آیند که استخوان فک بیمار تحلیل رفته وگیر دست دندان بقدری کم است که مانع غذا خوردن وحتی صحبت کردن شخص می‌گردد.
البته این تحلیل استخوان نبایستی در حدی باشد که استخوان کافی جهت جایگذاری ایمپلنت موجود نباشد.ایمپلنت نگهدارنده دست دادن غالباً جهت فک پایین در نظر گرفته می‌شوند چرا که دست دندان فک پایین بیماران لق است و مزاحمت ایجاد می‌کند و این اتفاق برای فک بالا به ندرت پیش می‌آید هرچند این روش درمان جهت هر دو فک امکان پذیر است.
این نوع درمان به بیمارانی توصیه می‌شود که اولاً تحلیل استخوانشان مانع ثبات دندانهای مصنوعیشان است و دوماً از لحاظ هزینه توانایی پرداخت هزینه درمان پروتز ثابت متکی به ایمپلنت را ندارند ( این درمان نیاز به تعداد بیشتری ۸-۶ ایمپلنت برای هر فک دارد).
دو روش برای ایجاد گیر توسّط ایمپلنت برای دندان مصنوعی وجود دارد : بال اتچمنت و بار انچمنت انجام جراحی جهت دو روش یکسان است آنچه تفاوت می‌کند نحوه سوار شدن دست دندان رو امپلنتهاست برای هر دو روش حداقل تعداد ایمپلنتهای مورد نیاز ۲ عدد می‌باشد.
بال اتچمنت : هر کدام از ایمپلنتهای کاشته شده در فک توسّط قطعه‌ای دیگر که روی ایمپلنت بسته می‌شود به پروتز (دست دندان) اتصال می‌یابد در اغلب موارد این قطعه رابط به شکل گوی می‌باشد و اصطلاحاً مانند دگمه های زیرورو به حالت نرینگی در مادگی که در پروتز کار گذاشته شده قرار می‌گیرد و با ایجاد یک صدای کلیک باعث اتصال و ثابت پروتز به ایمپلنت می‌شود.البته این حالت نر و مادگی می‌تواند برعکس هم باشد یعنی قسمت نرینگی در پروتز و قسمت مادگی در ایمپلنت قرار گیرد.
بارانچمنت : یک میله فلزی باریک (بار) متصل کننده ایمپلنتهای قرار داده شده در فک می‌باشد. دست دندان توسّط کلیپسی که در آن تعبیه شده به قسمت بار یا همان میله فلزی اتصال می‌یابد.
۱.درمان با بریج های معمول دندان
قدیمی ترین نوع بریج پراستفاده
ترین نوع آن می باشد. این نوع بریج از یک یا چند دندان مصندعی ساخته شده
است که قرار است جای خالی دندان های فرد را پر کنند. به این دندان ها
آباتمنت۲۱ نیز گفته می شود. آنها در جای خالی دندان کشیده شده قرار گرفته و
به دندان کناری چسبانده می شوند.
این بریج ها زمانی استفاده می
شوند که در دو طرف دندان کشیده شده دندان های سالمی وجود داشته باشد. این
بریج ها به اندازه کافی استحکام دارند تا بتوانند جایگزین دندان های آسیا
بشوند. در این روش دندان پزشک مینای دندان های کناری را تراشده تا بتواند
تاج بریج دندان را روی آنها بچسباند. از آنجا که مینای دندان دیگر رشد نمی
کند، این دندان ها همیشه باید با تاج دندان محافظت شوند، حتی زمانی که فرد
می خواهد بریج دیگری را استفاده کند.
۲.بریج معلق
بریج های
معلق هم نوع دیگری از بریج ها برای پر کردن جای خالی دندان ها می باشند.
این بریج ها بسیا شبیه بریج های قدیمی مرسوم هستند با این تفاوت که دندان
مصنوعی از یک طرف به دندان مجاور وصل می شود. بنابراین اگر فقط یک دندان
سالم در کنار جای خالی دندان ازدست رفته باشد بریج باز هم می تواند خود را
محکم نگه دارد. مانند بریج های قدیمی دندانپزشک باید مینای دندان سالم را
بتراشد تا بتواند بریج را روی آن ثابت کند. ازآنجا که این بریج فقط از یک
طرف به دندان کناری وصل شده است، در برخی موارد مانند اهرم عمل می کند و
ممکن است منجر به شکستگی دندان یا ازبین رفتن تاج آن شود.( مؤسسه ی ملی
بهداشت).
۳.بریج های مریلند
بریج های مریلند جایگزینی برای
بریج های معمولی به حساب می آیند. این بریج ها از قالب هایی از جنس فلز یا
چینی درست شده اند که پشت دو دندان مجاور دندان از دست رفته وصل می شوند.
از آنجا که اتصال این نوع بریج ها از قسمت تاجشان نیست نیازی به تراشیده
شدن مینای دندان های کناری نمی باشد. استقامت این دندان ها بستگی به مقاومت
چسبی دارد که آنها در جای خود نگه می دارد. لذا این نوع بریج ها در جایی
که دندان ها مجبور به انجام بیشترعمل جویدن باشند، نظیردندان های آسیایی،
به کار نمی روند.
۴.بریج های ایمپلنت
ایمپلنت ها جایگزین
دیگری برای دندان های از دست رفته هستند. آنها زمانی استفاده می شوند که
فرد بیش از یک دندان خود را از دستداده باشد. برای ثابت ماندن این بریج ها
نیاز به تاج یا فریم نمی باشد، بلکه این بریج ها با ایمپلنت در جای خود
قرارمی گیرند. البته اگر برای هر دندان از دست رفته امکان گذاشتن یک
ایمپلنت جداگانه نباشد، ممکن است بریج بین دو ایمپلنت قرار گرفته و از این
طریق در جای خود ثابت شود. از آنجا که این نوع بریج ها با ایمپلنت در جای
خود قرارمی گیرند، بسیار مقاوم تر و راحتترمی باشند و ظاهر و عملکردی مثل
دندان های طبیعی دارند. دو عمل جراحی لازم است تا ایمپلنت در جای خود قرار
گیرند. اولی برای قرار دادن ایمپلنت و دومی برای جای دادن بریج روی آن،
همچنین حداقل پنج ماه لازم است تا بریج آماده شود.
دندانپزشک با
قرار دادن بریج دندان در دهان شما، لبخند زیباتری به شما می بخشد. با وجود
انواع مختلف بریج ها، مطمئن باشید که برای جایگزینی دندان از دست رفته ی
تان، پزشک شما مناسب ترین راه حل را به شما پیشنهاد خواهد داد.
منابع :مجله دندانپزشکی