سرعین دارای دهها چشمه آبگرم معدنی میباشد که از کوه سبلان سرچشمه میگیرند. چشمههای آبگرم سرعین با دما، خاصیت و ویژگیهای درمانی خاصی از دل زمین میجوشند. استحمام در چشمه های سرعین اثرات آرام بخش دارد و دردهای عصبی، رماتیسمی و عصبی مفصلی را تسکین می دهد. بررسی میزان املاح و باقی مانده خشک آنها، نشان می دهد همه این چشمه ها یک منشأ دارند و آب اصلی آنها گرم است و از ژرفای زمین می جوشند.
بیشتر چشمه های آب معدنی منطقه اکنون به صورت استخرهای سرپوشیده و با امکانات کامل درآمده که غالبا به صورت دو سانس هم برای آقایان و هم برای خانم ها فعالیت می کنند. آب چشمه ها حاوی املاح معدنی گوناگون بوده و pH آنها کمی اسیدی است. آب چشمه ها غالبا کدر و شبیه به آب هایی است که کمی گل آلود شده اند. بیشتر آب های داخل شهر در محدوده دمایی کمی بالاتر از ۴۰ درجه سانتیگراد بوده و در بدو ورود به استخر، داغ به نظر می آید.
گاومیشگلی، بش باجیلار، مجتمع آب درمانی سبلان، آبدرمانی ایرانیان، آبدرمانی اترک، کوهستان خاتم، آبدرمانی یول سویی، آبدرمانی دره لر، آبگرم ژنرال، آبدرمانی پهنلو، آبدرمانی قهوه سویی، آبدرمانی نه چشمه (پهن لو)
سرعین در ۳۰ کیلومتری غرب شهر اردبیل قرار دارد.
منبع : تفرج نامه
شهر زیرزمینی نوش آباد (اویی) دارای قدمت ۱۵۰۰ ساله است و پایتخت انوشیروان پادشاه ساسانی میباشد.
کشف این سازهها به صورت اتفاقی و توسط فردی که قصد حفر چاه در منزل خود داشت صورت گرفته و برای ورود به آن، به دلیل پیدا نشدن ورودی اصلی، از آبانبار، که مجاور این شهر زیر زمینی است استفاده میشود. در نزدیکی این دالانهای تودرتوی زیرزمینی یک قلعه روی زمین قرار گرفته که به قلعه سیزان معروف است و به احتمال زیاد از درون این قلعه راهی به شهر زیرزمینی وجود دارد.
شهر زیرزمینی اویی در سه طبقه در زیر زمین با عمق بین چهار تا هجده متر به صورت دست کن ایجاد شده و فضاهای متعددی از جمله اطاق، راهرو، چاه ها و کانال ها دارد. هر کدام از این طبقه ها به وسیله چاه های عمودی با هم ارتباط دارند.
مجموعه اویی در زیر بافت قدیم شهر شکل گرفته و تا سطح کنونی شهر نیز گسترده شده است. شهر زیرزمینی اویی چندین هزار متر وسعت دارد، وسعت این شهر به دلیل ارتباط میان محلات و حفاظت از جان و مال مردم در مواقع ناامنی زیاد بوده است.
غیر از ورودی اصلی ارتفاع تمام قسمتهای اویی به قد طبیعی یک انسان و بین ۱۷۰ تا ۱۸۰ سانتیمتر است. بر سطح دیوارها و در فواصل اندک، جای پیهسوز به چشم میخورد که برای روشنایی استفاده می شده است.
راههای ورودی به این پناهگاه در محل های پر رفت و آمد شهر مانند بازار، قنات، مساجد و بعضا خانه ها قرار داشته تا در صورت بروز خطری مردم بتوانند به سرعت از گزند نیروی مهاجم در امان بمانند. ورودیهای در نظرگرفته شده به صورت هنرمندانه ای پس از عبور از آن پوشیده می شدند به گونه ای که هیچ اثری از آنها به چشم نخورد.
سیستم تهویه شهر زیر زمینی نوش آباد از طریق کانال هایی بوده که در طبقه اول و به سطح زمین ایجاد شده است. چاه های مرتبط طبقات، علاوه بر عملکرد عبور و مرور، باعث جریان یافتن هوا در طبقات پایین می شده است.
شهر زیرزمینی نوش آباد (اویی) واقع در شهر نوشآباد از بخش مرکزی شهرستان آران و بیدگل و در ۱۰ کیلومتری کاشان قرار دارد.
منبع : تفرجنامه
گور دخمه سنگی فخریگا که با نامهای فخریگاه، فخریکا، فقره قا، فقره گاه نیز شناخته میشود، از جمله آثار تاریخی دوره مادها (هزاره اول قبل از میلاد) به شمار میآید.
برخی از باستان شناسان، مقبره موجود در این گور دخمه را متعلق به یک شاهزاده مانایی میدانند. ساکنین روستای اگریگاش برخلاف مورخین دربارهٔ دخمهٔ مزبور نظر دیگرى دارند و مىگویند این دخمهٔ بزرگ که در دل کوه کنده شده، مدتى اقامتگاه فرهاد بوده است. این عاشق شوریده حال مدت زمانى که در این محل اقامت کرده، به یاد معشوق حجارى هایى انجام داده است و احتمالاً کلمهٔ فقرگاه مخفف فرهادگاه باشد.
این دخمه، دارای دو طبقه است و شامل چهار ستون سنگی و چند قبر است و از نظر حجاری و ستون بندی در رده مقبره های مهم دوره ماد است. دخمه فخریگاه مدخل ورودی ندارد. ارتفاع گور دخمه از لب ایوان تا پایین ترین قسمت تراشیده شده ۵۳۰ سانتی متر و تا دامنه کوه نیز حدود ۱۰ متر است.
اتاق جلویی احتمالا مخصوص انجام مراسم تدفین بوده و در اتاق بعدی 3 قبر مستطیلی شکل به چشم می خورد که قبر بزرگ به صورت افقی، دو قبر کوچک به شکل عمود بر ایوان در آن تراشیده شده است، عمق قبرهایی که در این گور دخمه در دل سنگ تراشیده شده است حدود 50 سانتی متر است.
دخمه فخریگا در ۱۵ کیلومتری شمال شهرستان مهاباد و در جنوب روستای اگریگاش (ایندرقاش)، روی صخرهای از جنس رسوبات آهکی قرار دارد.
منبع: تفرج نامه
قلعه ضحاک با بیش از 3000 سال قدمت بر فراز کوه منفرد، از مکانهای مهم اقوام اشکانی (پارت) و ساسانی بوده است. نام محلی این قلعه نارین قالا است. این مجموعه باستانی در محوطه کوهستانی سرمهلو و در احاطه دو رودخانه قرانقو و شورچایی واقع شده است.
مجموعه باستانی قلعه ضحاک در حدود 10 کیلومتر طول و 2–1کیلومتر عرض دارد. تنها بنای خارج از خاک که تقریباً سالم باقیماندهاست عبارت است از یک چهار طاقی، که در اثر مرور زمان پوشش طاق و یکی از پایههای آن تخریب شده که مورد مرمت قرار گرفتهاست. همچنین یک تالار وسیع ۱۱× ۱۱متر با راهروهای جانبی و مقادیر زیادی گچبری در طرح و نقشهای متنوع کشف شده است. این نقوش، شامل نقوش برجسته انسانی وحیوانی، نقوش هندسی وگل وگیاه است.
مصالح به کار رفته در این چهار طاقی آجر وگچ میباشد. در این قلعه مخازن سنگ، آب انبار، آسیاب، سالن شورا، حمام و دهها آثار دیگر وجود دارد.
این دژ تاریخی، احتمالاً بازماندهای از دوران اشکانیان، یا معبدی زردشتی یا محلی برای پادگان نظامی محلی بودهاست.
مهمترین این نگارهها، شاهینی است که پنجه بر پشت گاو زده و بسیار شبیه به میترا در آیین مهر است. این نگاره در یک فضای 121متر مربعی به دست آمدهاست و در کنار آن نگارههای دیگری همچون یک سرباز پارتی، سر چند شیر در حال غرش، تصویر یک ایزدبانو، تصویر یک مرد در درون گل نیلوفر یا پرتوهای خورشید، به دست آمدهاست.
در تاریخ نامهای متعددی از جمله؛ ضحاک، اژدهاک، قیز قلعه سی، داش قلعه سی، باروآس، رویی دژ و قلعه گویی ذکر شده است.
قلعه ضحاک در 20 کیلومتری جنوب شرقی هشترود، شرق ایستگاه راه آهن خراسانک ( هشترود )٬ 5کیلومتری روستای عربلو قرار دارد.
منبع : تفرجنامه
تنگه واشی شامل دو تنگه است که تنگه اول به «واشی» و تنگه دوم به «سا» معروف است. در انتهای تنگه دوم آبشاری با ارتفاع ۱۵ متر قرار دارد. کلمه «واش» در زبان مازندرانی به معنای «چمن» می باشد.
مسیر پیادهروی از ابتدای تنگه اول طی سه بخش انجام میشود.
بخش اول: مسیر تنگه اول تا ابتدای دشت ساواشی (حدود ۲۵۰متر)
بخش دوم:راهپیمایی دشت ساواشی (حدود ۱۷۰۰متر)
بخش سوم:مسیر تنگه دوم تا رسیدن به آبشار (حدود ۸۰۰متر)
یکی از سه کتیبه معروف دوره قاجار در این تنگه واقع شدهاست. این کتیبه به دستور فتحعلی شاه قاجار حکاکی شدهاست. کتیبه واقع در تنگه ساواشی دارای ابعاد شش در هفت متر است که وقایع زمان فتحعلی شاه دور تا دور کتیبه روایت شده است. بزرگترین نقش برجسته این کتیبهها، نقش شکارگاه با تصویر اسب، نیزه و شکارهایش است که در اطراف آن میتوان عباس میرزا، علیقلی میرزا و علینقی میرزا پسران فتحعلی شاه و همچنین نوادگانش را در حال شکار دید.
تنگه واشی در 17 کیلومتری شهر فیروز کوه قرار دارد. در حرکت از سمت تهران به دماوند 17 کیلومتر بعد از فیروزکوه ، خروجی به سمت چپ هست که به سوی تنگه واشی حرکت می کند. برای رفتن به تنگه واشی در کیلومتری ۲ جاده فیروزکوه-تهران، پس از ورود به یک جاده فرعی و طی ۱۰ کیلومتر روستای جلیزجند نمایان میگردد. بعد از عبور از روستا و طی حدود 4 کیلومتر در جادهای باریک که میان دشت و در کنار جویهای پر آب زلال احداث شده، محل پیادهروی تنگه واشی شروع میشود.
هزینه و نرخ تورهای تنگه واشی بر اساس مسافت محل جمع شدن مسافرین تعیید می گردد بنابر این نمی توان نرخ ثابتی را برای این تور در نظر گرفت و پیشنهاد میشود از چندین تور در محل خود سئوال بفرمایید
منبع : سرزمین تور